Van U is de toekomst

We leven in een onzekere tijd, die gekenmerkt wordt door meerdere crises. De coronacrisis is misschien de eerste waar we aan denken omdat deze bijna dagelijks onze aandacht vraagt en ook zo diep ingrijpt in ons eigen leven. Een andere crisis waar we niet omheen kunnen is de klimaatcrisis. Onze kinderen en kleinkinderen kijken naar ons en ze verwachten veel van ons met het oog op hún toekomst. Tegelijkertijd zijn er zijn ook allerlei sociale en aan de politiek gerelateerde crises gaande zoals op het gebied van wonen en werken. En juist die politiek vindt in ons land deze dagen maar geen weg vooruit. Tenslotte zijn we ook in de kerk en in onze eigen gemeente bezig met vragen over onze toekomst. Te midden van dit alles lanceert de PKN als nieuw jaarthema:

“ Van U is de toekomst “.

Wij hebben als kleine Protestantse Gemeente op onze startzondag een begin gemaakt met dit thema. Op de liturgische tafel lagen veelkleurige scherven als symbool van alles wat “ in duigen ligt “ in onze wereldtijd. Bonte tekenen van de gebrokenheid die onze wereld kenmerkt die wacht op heelheid en herstel. We dachten daarbij heel in het bijzonder aan alle schade die corona gemaakt had. Na afloop konden we achter de kerk, in de buitenlucht, met al die scherven toch iets moois maken: onder onze handen ontstond een veelkleurige regenboog (zie fotoalbum). Want wij hebben open oog en oor voor de gebrokenheid van onze wereldtijd en wij houden tegelijkertijd vast aan de belofte van God dat Hij de schepping nooit los zal laten. Als teken daarvan stelde hij volgens het Bijbelverhaal uit Genesis de regenboog aan de hemel.

We luisterden die ochtend ook naar een lied van Huub Oosterhuis, “ Onze Vader verborgen”. Daarin wordt die gebrokenheid bezongen samen met ons in vertrouwen vasthouden aan God: van U is de toekomst. 

De scriba van de PKN, René de Reuver, brengt onder woorden hoe het juist onze visie op de toekomst die bepaalt hoe wij in het heden leven. Juist ook als wij de huidige tijd beleven als een tijd waarin veel op losse schroeven staat, als een verandering van tijdperk, als een apocalyptische tijd zelfs.
“ In die werkelijkheid zeggen we als kerk: Van U is de toekomst. Ons voortbestaan als individu, als kerk, als samenleving, als aarde hangt niet van onszelf af. Natuurlijk zetten we ons ervoor in. Maar in het besef dat het ons gegeven moet worden: de kracht en de creativiteit om ons in te zetten, de moed om te veranderen wat we kunnen, de wijsheid om te accepteren wat we nu niet kunnen veranderen én het vertrouwen dat eens alles goed zal komen”.

Dus de PKN, en de gemeente van de Vredekerk, die weten hoe het moet, als het om de toekomst gaat? Nee, de christelijke toekomstverwachting is geen protocol dat we aangereikt krijgen. Maar in alle onzekerheid en angst mogen we ontvankelijk en waakzaam leven. Open voor wat God al aan het doen is en alert op wat zijn Geest nu al laat zien. Zoals René de Reuver schrijft: “ Neem onze schepping. Ik zie een houding van bijna onverschilligheid, het zal allemaal wel meevallen, én een houding van activisme: wij moeten de boel redden. Wij geloven dat de schepping in Gods hand ligt. Als we belijden dat we geloven in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde moeten we ons daarvoor inzetten maar dat mag met een ontspannen houding. Die combinatie van betrokkenheid en ontspanning haalt je weg uit de onverschilligheid én uit de kramp. “ Als ik wist dat morgen de wereld vergaat, plant ik vandaag een appelboompje” is de uitspraak die aan Luther wordt toegeschreven. God zal ook voor zijn kerk zorgen, dat ontspant enorm.”

Voor onze gemeente betekent het bijvoorbeeld dat we ons de vraag kunnen stellen of het voor ons mogelijk is deel uit te gaan maken van de beweging van “ groene kerken”? Fair-trade koffie en thee schenken we immers al, papier-arm werken proberen we ook zoveel mogelijk te doen en met onze bloemenweide voor de kerkdeur komen we al een heel eind misschien?

Wie meer wil weten over de relatie tussen christelijk geloof en duurzaamheid kan zich trouwens via de website van de PKN aanmelden voor de (online-) Protestantse Lezing op 30 oktober a.s.. Sterrenkundige Heino Falcke, hoogleraar astrodeeltjesfysica en radioastronomie, lekenvoorganger, en breder bekend omdat hij de eerste foto van het zwarte gat maakte, zal deze uitspreken. Later verschijnt de lezing in gedrukte vorm, te bestellen bij de PKN.

Bij het nadenken over de toekomst van onze gemeente zullen we ons dit seizoen laten leiden door de visienota van de Protestantse Kerk en bij al onze terechte zorgen ook ontspannen proberen om te gaan met al onze verantwoordelijkheden.

Tenslotte is het misschien een heel mooi idee, om op zondag 31 oktober, de zondag van de reformatie, aan onze kinderen en tieners vragen om in de kerktuin twee appelboompjes te planten. Zodat jong en oud eraan herinnerd wordt: van U, onze God, is de toekomst.